Τα ρολόγια τσέπης αντίκες δεν είναι απλώς ρολόγια. Είναι ιστορικά αντικείμενα που αφηγούνται ιστορίες χειροτεχνίας και παράδοσης. Μία από τις πιο συναρπαστικές πτυχές αυτών των vintage θησαυρών είναι η σειρά από χαρακτηριστικά γνωρίσματα που βρίσκονται πάνω τους, τα οποία χρησιμεύουν ως απόδειξη της αυθεντικότητας και της ποιότητάς τους. Τα ασημένια χαρακτηριστικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, έχουν μια πλούσια ιστορία που χρονολογείται από τη μεσαιωνική περίοδο. Αυτά τα σήματα εισήχθησαν αρχικά ως εγγύηση της καθαρότητας των πολύτιμων μετάλλων, καθιστώντας τα την παλαιότερη μορφή προστασίας των καταναλωτών στη Βρετανία.
Η παράδοση της σήμανσης ξεκίνησε κατά τη βασιλεία του Εδουάρδου Α΄ (1272-1307), ο οποίος διέταξε ότι όλο το ασήμι πρέπει να πληροί το πρότυπο της στερλίνας, που ορίζεται ως καθαρότητα 925 μερών ανά χίλια. Αυτό οδήγησε στην καθιέρωση ενός συστήματος ανάλυσης, το οποίο υπάρχει για πάνω από 700 χρόνια. Οι φύλακες της Συντεχνίας Goldsmiths' ανέλαβαν τη σήμανση όλων των ασημένιων αντικειμένων με σφραγίδα λεοπάρδαλης, μια πρακτική που ξεκίνησε στην Αίθουσα Goldsmiths του Λονδίνου και τελικά εξαπλώθηκε σε άλλα γραφεία αναλύσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σήμερα, η σήμανση εξακολουθεί να ελέγχεται σε βασικές πόλεις όπως το Εδιμβούργο, το Μπέρμιγχαμ και το Σέφιλντ, με το γραφείο αναλύσεων του Δουβλίνου να λειτουργεί από τον 17ο αιώνα. Κάθε πόλη έχει το μοναδικό της σήμα: το κεφάλι της λεοπάρδαλης για το Λονδίνο, ένα κάστρο με τρεις πυργίσκους για το Εδιμβούργο, ένα στέμμα για το Σέφιλντ (αργότερα αντικαταστάθηκε από μια ροζέτα) και μια άγκυρα για το Μπέρμιγχαμ. Το ασήμι του Δουβλίνου διακρίνεται από μια στεφανωμένη άρπα, που συχνά συνοδεύεται από μια καθιστή φιγούρα της Hibernia.
Οι συλλέκτες αναζητούν συχνά το ασήμι που χαρακτηρίζεται σε κλειστά πλέον περιφερειακά κέντρα, όπως το Τσέστερ, η Γλασκώβη και το Νόριτς, λόγω της σπανιότητας και της ιστορικής τους σημασίας. Για παράδειγμα, το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Τσέστερ έχει τρία στάχυα σιταριού και ένα σπαθί, ενώ στη Γλασκώβη ένα δέντρο, ένα πουλί, μια καμπάνα και ένα ψάρι. Αυτά τα σημάδια όχι μόνο υποδεικνύουν τη θέση της ανάλυσης, αλλά προσθέτουν επίσης ένα στρώμα ίντριγκας και αξίας στα κομμάτια.
Στη Σκωτία και την Ιρλανδία, οι επαρχιακοί αργυροχόοι λειτουργούσαν συχνά εκτός της δικαιοδοσίας των μητροπολιτικών σπιτιών δοκιμών, σημειώνοντας το ασήμι τους με μοναδικά σήματα πόλης ή κατασκευαστή. Αυτή η πρακτική οδήγησε σε μια ποικιλία από εξαιρετικά συλλεκτικά μαχαιροπήρουνα και κούφια είδη, που το καθένα φέρει διακριτικά σημάδια που αντικατοπτρίζουν την προέλευσή τους.
Η συμπερίληψη των γραμμάτων ημερομηνίας στα βρετανικά σήματα, αν και δεν είναι πλέον υποχρεωτική, επιτρέπει την ακριβή χρονολόγηση του αργύρου αντίκες. Αυτές οι επιστολές, που άλλαζαν κάθε χρόνο, παρέχουν ένα χρονολογικό πλαίσιο που είναι ανεκτίμητο τόσο για τους συλλέκτες όσο και για τους ιστορικούς. Ομοίως, τα σήματα των κατασκευαστών, που ήταν υποχρεωτικά από τον 14ο αιώνα, βοηθούν στον εντοπισμό των τεχνιτών πίσω από αυτά τα εξαίσια κομμάτια.
Το πρότυπο της Britannia, που εισήχθη το 1696 για να περιορίσει την τήξη των νομισμάτων για ασημένια είδη, απαιτούσε υψηλότερη καθαρότητα 0,958. Αυτό το πρότυπο χαρακτηρίστηκε από το κεφάλι ενός λιονταριού και τη φιγούρα της Britannia, σύμβολα που χρησιμοποιούνται ακόμα για ειδικά κομμάτια σήμερα.
Το γεωργιανό και το βικτωριανό ασήμι φέρουν συχνά σήματα δασμών, που υποδεικνύουν ότι είχε καταβληθεί φόρος στα πολύτιμα μέταλλα. Αυτά τα σήματα, μαζί με τα αναμνηστικά γραμματόσημα που προστίθενται για ειδικές εκδηλώσεις, εμπλουτίζουν περαιτέρω την αφήγηση κάθε κομματιού.
Η κατανόηση αυτών των χαρακτηριστικών είναι απαραίτητη για όποιον ενδιαφέρεται για ρολόγια τσέπης αντίκες, καθώς προσφέρουν ένα παράθυρο στο παρελθόν και μια εγγύηση αυθεντικότητας και ποιότητας. Είτε είστε έμπειρος συλλέκτης είτε αρχάριος λάτρης, ο περίπλοκος κόσμος των σημάτων προσθέτει μια συναρπαστική διάσταση στην εκτίμηση του ασημιού αντίκες.
Τα ασημένια σήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο χρονολογούνται από τη μεσαιωνική περίοδο και η πρακτική της εφαρμογής τους ως εγγύηση της καθαρότητας του πολύτιμου μετάλλου αντιπροσωπεύει την παλαιότερη μορφή προστασίας των καταναλωτών στη Βρετανία.
Ήταν ο Εδουάρδος Α' (1272-1307) που ψήφισε για πρώτη φορά ένα καταστατικό που απαιτούσε όλο το ασήμι να είναι στερλίνας - καθαρότητας 925 μέρη ανά χίλια - εγκαινιάζοντας ένα σύστημα δοκιμών ή δοκιμών που έχει επιβιώσει για περισσότερα από 700 χρόνια.
Το καταστατικό καθιστούσε ευθύνη των Επιτρόπων της Συντεχνίας των Χρυσοχόων να επισημάνουν όλα τα είδη της στερλίνας με κεφαλή λεοπάρδαλης.
Η πρώτη ασημένια σήμανση περιορίστηκε στο Goldsmiths' Hall στο Λονδίνο, αλλά με τον καιρό άνοιξαν και άλλα γραφεία ανάλυσης. Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν γραφεία στο Εδιμβούργο, όπου το σήμα κατατεθέν ρυθμίζεται από τον 15ο αιώνα, και στο Μπέρμιγχαμ και το Σέφιλντ, όπου ιδρύθηκαν γραφεία αναλύσεων με νόμο του Κοινοβουλίου το 1773. Το γραφείο αναλύσεων του Δουβλίνου λειτουργεί από τα μέσα του 17ου αιώνα και το ασήμι είναι ακόμα σημειωμένο εκεί.
Το ασημένιο σήμα κατατεθέν της κεφαλής της λεοπάρδαλης, το οποίο χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές ως σύμβολο του Γραφείου Δοκιμών του Λονδίνου από τότε που ξεκίνησε η σήμανση.
Το μεγαλύτερο βρετανικό και ιρλανδικό ασήμι φέρει έναν αριθμό σφραγίδων που υποδεικνύουν όχι μόνο το τυπικό ή το σήμα καθαρότητας (συνήθως το λιοντάρι), αλλά και τα αρχικά του κατασκευαστή, ένα γράμμα ημερομηνίας και τον τόπο της ανάλυσης.
Από τότε που ξεκίνησε το σήμα κατατεθέν, το κεφάλι της λεοπάρδαλης έχει χρησιμοποιηθεί με διάφορες μορφές για να δηλώσει το Γραφείο Αναλύσεων του Λονδίνου. Το σήμα του Εδιμβούργου είναι ένα κάστρο με τρεις πυργίσκους (στο οποίο προστέθηκε ένα γαϊδουράγκαθο από το 1759 έως το 1975 όταν ένα λιοντάρι αντικατέστησε το γαϊδουράγκαθο). το σήμα για το Σέφιλντ ήταν κορώνα μέχρι το 1974 όταν αντικαταστάθηκε από ροζέτα, ενώ το σύμβολο για το ασήμι που κατασκευάστηκε στο Μπέρμιγχαμ είναι μια άγκυρα.
Το ασήμι του Δουβλίνου χτυπιέται με μια στεφανωμένη άρπα, στην οποία προστέθηκε μια καθιστή φιγούρα της Hibernia το 1731.
Περιφερειακά κέντρα σήμανσης
Οι συλλέκτες δίνουν συχνά ένα ασφάλιστρο στο ασήμι που χαρακτηρίζεται σε άλλα περιφερειακά κέντρα που έκτοτε έκλεισαν. Μερικά από αυτά έπαψαν να χαρακτηρίζονται ήδη από την περίοδο Stuart (το γραφείο ανάλυσης του Norwich που αναγνωρίστηκε από έναν εστεμμένο λιοντάρι και μια εστεμμένη ροζέτα έκλεισε το 1701), ενώ άλλα όπως το Chester (τρία στάχυα και ένα σπαθί) και η Γλασκώβη (ένα δέντρο). πουλί, καμπάνα και ψάρι) λειτουργούσαν ακόμη στη μεταπολεμική εποχή.
Το ασήμι χτυπημένο με το μισό κεφάλι λεοπάρδαλης και το μισό fleur de lys του York (έκλεισε το 1856) και το εστεμμένο X ή ένα κάστρο με τρεις πυργίσκους του Έξετερ (έκλεισε το 1883) μπορούν να συλλεχθούν λόγω της σπανιότητας και της αίσθησης του τόπου.
Παρακάτω είναι ο κατάλογος των βαθμών που εφαρμόζονται από επαρχιακά γραφεία αναλύσεων που έχουν πλέον σταματήσει να λειτουργούν:
Τσέστερ – έκλεισε το 1962
Μάρκος: τρία στάχυα και ένα σπαθί
Έξετερ – έκλεισε το 1883
Σημάδια: ένα εστεμμένο Χ ή ένα κάστρο με τρεις πυργίσκους
Γλασκώβη – έκλεισε το 1964
Σημάδι: συνδυασμένο δέντρο, πουλί, καμπάνα και ψάρι
Newcastle upon Tyne – έκλεισε το 1884
Mark: τρεις χωρισμένοι πυργίσκοι
Νόριτς – έκλεισε το 1701
Μάρκος: ένα εστεμμένο λιοντάρι και μια εστεμμένη ροζέτα
York – έκλεισε το 1856
Μάρκος: μισό κεφάλι λεοπάρδαλης, μισό fleur de lys και αργότερα πέντε λιοντάρια περνούν πάνω σε ένα σταυρό
Σκωτσέζικο και ιρλανδικό επαρχιακό ασήμι
Για πολλούς λόγους, οι αργυροχόοι της πόλης στην Ιρλανδία και τη Σκωτία σπάνια έστελναν το πιάτο τους στο Εδιμβούργο, τη Γλασκώβη ή το Δουβλίνο για ανάλυση. Εδώ, συχνά για λόγους ασφάλειας και οικονομίας, ήταν συνετό να λειτουργούμε εκτός της δικαιοδοσίας των μητροπολιτικών οίκων του Δουβλίνου και του Εδιμβούργου.
Αντίθετα, σφράγισαν οι ίδιοι το ασήμι με ένα σήμα κατασκευαστή, ένα σήμα πόλης ή συνδυασμούς αυτών και άλλων σημάτων.
Η σπανιότητα υπαγορεύει ότι το σκωτσέζικο/ιρλανδικό επαρχιακό ασήμι είναι εξαιρετικά συλλεκτικό, προφανώς στα μαχαιροπήρουνα και τα κούφια είδη που παράγονται στην επαρχιακή Ιρλανδία και τη Σκωτία.
Στην Ιρλανδία, οι αργυροχόοι στο Κορκ, το Λίμερικ και όχι μόνο σημείωσαν το ασήμι τους με τη λέξη «Sterling» και τα αρχικά ενός κατασκευαστή. Στη Σκωτία του 18ου και του 19ου αιώνα περισσότερα από 30 διαφορετικά κέντρα αργυροχοΐας δραστηριοποιούνταν από το Αμπερντίν μέχρι το Γουίκ με κάθε «σφυροκόπο» να χρησιμοποιεί το δικό του σημάδι.
Οι εξειδικευμένες δημοσιεύσεις είναι απαραίτητες για τον εντοπισμό και την κατανόηση της σημασίας ενός τεράστιου πολλαπλασιασμού διαφορετικών σημάτων και συμβόλων που χρησιμοποιούνται στο ασήμι της Σκωτίας.
Επιστολές ημερομηνίας
Αν και δεν είναι πλέον υποχρεωτικό, τα βρετανικά σήματα περιλαμβάνουν συνήθως ένα γράμμα που υποδεικνύει το έτος κατά το οποίο αναλύθηκε ένα κομμάτι ασήμι. Γενικά το γράμμα άλλαζε ετησίως μέχρι να χρησιμοποιηθεί ένα πλήρες αλφάβητο και στη συνέχεια ο κύκλος θα άρχιζε ξανά με μια αλλαγή στο στυλ του γράμματος ή της γύρω ασπίδας του. Για διάφορους λόγους αυτή η πρακτική δεν τηρούνταν πάντα και οι προκύπτουσες ανωμαλίες φαίνονται στους πίνακες σημείων.
Ωστόσο, το σύστημα γραμμάτων ημερομηνίας επιτρέπει την ακριβέστερη χρονολόγηση των πιάτων αντίκες από σχεδόν όλες τις άλλες αντίκες.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ το γράμμα ημερομηνίας συνήθως θεωρούνταν ότι αντιπροσωπεύει ένα μόνο έτος, μόλις το 1975 άλλαξαν όλα τα γράμματα ημερομηνίας την 1η Ιανουαρίου. Τα γράμματα χρησιμοποιήθηκαν στην πραγματικότητα για δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, είναι ολοένα και πιο σύνηθες να βλέπουμε το ασήμι να καταλογίζεται με εύρος ημερομηνιών δύο ετών.
Από το 1999 η συμπερίληψη επιστολής ημερομηνίας δεν είναι υποχρεωτική.
Σημάδια κατασκευαστών
Η εταιρεία ή το άτομο που είναι υπεύθυνο για την αποστολή ενός ασημένιου προϊόντος για σήμα κατατεθέν έχει το δικό του μοναδικό σήμα που πρέπει να καταχωρηθεί στο γραφείο αναλύσεων – μια διαδικασία που είναι υποχρεωτική από τον 14ο αιώνα.
Οι εξειδικευμένες δημοσιεύσεις βοηθούν στην εξήγηση των σημάτων διαφορετικών κατασκευαστών ή χορηγών, με το English Goldsmiths and their Marks , που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1905 και αναθεωρήθηκε το 1989, εξακολουθεί να είναι το πιο έγκυρο έργο για το θέμα.
Η συμπερίληψη των αρχικών γραμματοσήμων μαζί με τα χαρακτηριστικά σημαίνει ότι οι περισσότεροι κατασκευαστές μπορούν επίσης να ταυτοποιηθούν.
Συχνά οι δημιουργοί τιμούνται από μόνοι τους, καθώς ορισμένοι συλλέκτες επιλέγουν να συλλέξουν τα έργα ενός μόνο εργαστηρίου ή λιανοπωλητή, όπως οι Paul Storr, Hester Bateman, Charles Ashbee ή Liberty & Co.
Ασημί Standard Britannia
Ιστορικά, το τυπικό σήμα για το ασήμι στερλίνας (καθαρότητας 0,925) στη Βρετανία ήταν ένα λιοντάρι και αυτό θα βρεθεί στην πλειονότητα των κομματιών. Ωστόσο, το 1696, οι αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την ποσότητα νομισμάτων που λιώνονταν και χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ασημένιων αντικειμένων σήμαινε ότι η απαιτούμενη λεπτότητα αυξήθηκε στο υψηλότερο πρότυπο της Βρετανίας (καθαρότητα 0,958).
Αυτό το μέτρο συνεχίστηκε μέχρι το 1720 και όλο το ασήμι που σημειωνόταν μεταξύ αυτών των δύο ημερομηνιών έφερε ένα κεφάλι λιονταριού και τη φιγούρα της Britannia στη θέση του λιονταριού.
Τα σήματα Britannia μπορούν ακόμα να βρεθούν σε ειδικά κομμάτια κατασκευασμένα με υψηλότερα πρότυπα.
Σήματα καθήκοντος
Πολλά αντικείμενα από γεωργιανό και βικτωριανό ασήμι θα φέρουν το κεφάλι ενός κυρίαρχου – ένα σήμα «καθήκον» που αντικατοπτρίζει έναν φόρο επί των πολύτιμων μετάλλων που εισπράχθηκε μεταξύ 1784 και 1890. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης σε χρυσά και ασημένια είδη εισπράχθηκε από τα γραφεία ανάλυσης και το σήμα καταγράφηκε σε να δείξει ότι είχε πληρωθεί. Δύο παραδείγματα φαίνονται παρακάτω.
Αναμνηστικά σήματα
Ειδικά αναμνηστικά γραμματόσημα έχουν προστεθεί στα κανονικά ασημένια σήματα για να σηματοδοτήσουν ειδικές εκδηλώσεις. Εκτός από τα τέσσερα παραδείγματα που φαίνονται παρακάτω, το κεφάλι της Ελισάβετ ΙΙ στραμμένο προς τα δεξιά χρησιμοποιήθηκε για να τιμήσει το Χρυσό Ιωβηλαίο της το 2002 και ένα άλλο σετ σε διαμάντι χρησιμοποιήθηκε από τον Ιούλιο του 2011 έως την 1η Οκτωβρίου 2012, για να τιμήσει το Διαμαντένιο Ιωβηλαίο.
Ευρωπαϊκά σήματα
Από το 1972 το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για τα Χαρακτηριστικά. Το ασήμι που φέρει σήμανση στις χώρες της Σύμβασης φέρει σήμα κατασκευαστή, κοινό σήμα ελέγχου, σήμα καθαρότητας και σήμα χώρας. Εννέα παραδείγματα σημάτων χωρών εμφανίζονται εδώ.
Βρετανικά σήματα σφραγισμένα στο εξωτερικό
Η πρακτική της υπερπόντιας σήμανσης καθιερώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2014 με τα βρετανικά γραφεία αναλύσεων να δημιουργούν υπογραφεία υπεράκτιων. Για παράδειγμα, το Birmingham Assay Office άρχισε να σφραγίζει κοσμήματα στην Ινδία το 2016.
Ωστόσο, το 2018, το British Hallmarking Council αποφάσισε ότι τα σήματα κατατεθέντα από τα γραφεία δοκιμών του Ηνωμένου Βασιλείου θα πρέπει να είναι διαφορετικά από αυτά που εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά από αυτή την κίνηση έγιναν συζητήσεις σχετικά με τη μορφή που θα έπρεπε να έχει το σήμα offshore.
Το Birmingham Assay Office κυκλοφόρησε επίσημα τον Απρίλιο του 2019, ένα διαφοροποιημένο σήμα κατατεθέν για άρθρα με σήμα κατατεθέν εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου.
