ساعت جیبی عتیقه دارای علائم طلایی و نقره ای

ساعت‌های جیبی آنتیک فقط یک ساعت نیستند. آنها مصنوعات تاریخی هستند که داستان هایی از هنر و سنت را بیان می کنند. یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های این گنجینه‌های قدیمی، مجموعه‌ای از نشانه‌های یافت شده روی آن‌ها است که گواهی بر اصالت و کیفیت آن‌ها است. به عنوان مثال، نشانه های نقره در بریتانیا، تاریخ غنی ای دارند که به دوره قرون وسطی بازمی گردد. این علائم در ابتدا به عنوان تضمین خلوص فلزات گرانبها معرفی شدند و آنها را به قدیمی ترین شکل حمایت از مصرف کننده در بریتانیا تبدیل کردند.

سنت علامت گذاری در زمان سلطنت ادوارد اول (1272-1307) آغاز شد که دستور داد تمام نقره ها باید استاندارد استرلینگ را که به عنوان خلوص 925 قسمت در هزار تعریف می شود، رعایت کنند. این منجر به ایجاد یک سیستم سنجش شد که بیش از 700 سال است که وجود داشته است. سرپرستان انجمن زرگرها وظیفه داشتند تمام اقلام نقره را با مهر سر پلنگ علامت گذاری کنند، این رویه از تالار طلاسازی لندن آغاز شد و در نهایت به سایر دفاتر سنجش بریتانیا گسترش یافت.

امروزه، علامت گذاری هنوز در شهرهای کلیدی مانند ادینبورگ، بیرمنگام، و شفیلد تنظیم می شود و دفتر سنجش دوبلین از قرن هفدهم فعالیت می کند. هر شهر دارای نشانه منحصر به فرد خود است: سر پلنگ برای لندن، یک قلعه سه برجکی برای ادینبورگ، یک تاج برای شفیلد (بعداً با گل رز جایگزین شد)، و یک لنگر برای بیرمنگام. نقره دوبلین⁤ با یک چنگ تاجدار، که اغلب با یک شکل ⁤نشسته هیبرنیا همراه است، مشخص می شود.

به دلیل نادر بودن و اهمیت تاریخی، کلکسیونرها اغلب به دنبال نقره ای هستند که در مراکز منطقه ای که اکنون بسته شده اند، مانند چستر، گلاسکو، و نوریچ نشان داده شود. به عنوان مثال، علامت مشخصه چستر شامل سه دسته گندم و یک شمشیر است، در حالی که گلاسکو شامل یک درخت، پرنده، زنگ و ماهی است. این علائم نه تنها مکان سنجش را نشان می‌دهند، بلکه لایه‌ای از جذابیت و ارزش را به قطعات اضافه می‌کنند.

در اسکاتلند و ایرلند، نقره‌سازان استانی اغلب در خارج از حوزه قضایی خانه‌های سنجش شهری فعالیت می‌کردند و نقره خود را با علامت‌های منحصربه‌فرد شهر یا سازنده نشان می‌دادند. این عمل منجر به انواع ظروف تخت و ظروف توخالی بسیار قابل کلکسیونی شد که هر کدام دارای علائم متمایزی هستند که منشا آنها را منعکس می کند.

گنجاندن حروف تاریخ در علائم بریتانیایی،⁢ اگرچه دیگر اجباری نیست، امکان تاریخ گذاری دقیق نقره عتیقه را فراهم می کند. این نامه‌ها که هر سال تغییر می‌کردند، چارچوب زمانی ارائه می‌دهند که برای مجموعه‌داران و مورخان ارزشمند است. به طور مشابه، نشان‌های سازندگان، که از قرن چهاردهم اجباری شده‌اند، به شناسایی صنعتگران پشت این قطعات نفیس کمک می‌کنند.

استاندارد بریتانیا که در سال 1696 برای جلوگیری از ذوب ضرب سکه برای اقلام نقره معرفی شد، به خلوص بالاتر 0.958 نیاز داشت. این استاندارد با سر شیر و شکل بریتانیایی مشخص می شد، نمادهایی که امروزه هنوز برای قطعات خاص استفاده می شود.

نقره گرجستان و ویکتوریا اغلب دارای علائم وظیفه هستند که نشان می دهد مالیات بر فلزات گرانبها پرداخت شده است. این نشان‌ها، همراه با تمبرهای یادبودی که برای رویدادهای خاص اضافه می‌شوند، روایت هر قطعه را غنی‌تر می‌کنند.

درک این علائم برای هر کسی که به ساعت های جیبی عتیقه علاقه مند است ضروری است، زیرا آنها پنجره ای به گذشته و تضمین اصالت و کیفیت را ارائه می دهند. چه یک کلکسیونر کارکشته باشید یا یک علاقه‌مند مبتدی، دنیای پیچیده علائم مشخصه، بُعدی جذاب به قدردانی از نقره عتیقه می‌افزاید.

نشانه‌های نقره در بریتانیا به دوره قرون وسطی برمی‌گردد و استفاده از آنها به عنوان تضمین خلوص فلز گرانبها، قدیمی‌ترین شکل حمایت از مصرف‌کننده در بریتانیا است.

این ادوارد اول (1272-1307) بود که برای اولین بار قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن تمام نقره باید دارای استاندارد استرلینگ باشد - خلوص 925 قسمت در هزار - و یک سیستم آزمایش یا سنجش را آغاز کرد که برای بیش از 700 سال باقی مانده است.

این اساسنامه وظیفه نگهبانان صنف طلافروشان را بر عهده داشت که تمام اقلام استاندارد استرلینگ را با مهر سر پلنگ نشان دهد.

اولین علامت نقره ای به تالار گلداسمیت در لندن محدود شد اما با گذشت زمان دفاتر سنجش دیگری افتتاح شدند. امروزه هنوز دفاتری در ادینبورگ وجود دارد، جایی که علامت گذاری از قرن 15 تنظیم شده است، و در بیرمنگام و شفیلد، که دفاتر سنجش توسط قانون پارلمان در سال 1773 تأسیس شد. دفتر سنجش دوبلین از اواسط قرن 17 فعالیت می کند. و نقره هنوز در آنجا علامت گذاری شده است.

 نشان نقره ای سر پلنگ که از زمان شروع علامت گذاری به شکل های مختلف به عنوان نماد دفتر سنجش لندن مورد استفاده قرار گرفته است.

بیشتر نقره‌های بریتانیایی و ایرلندی دارای تعدادی مهر هستند که نه تنها علامت استاندارد یا خلوص (معمولاً شیر پاسانت) را نشان می‌دهند، بلکه حروف اول سازنده، یک تاریخ و محل سنجش را نیز نشان می‌دهند.

از زمانی که علامت گذاری آغاز شد، سر پلنگ به اشکال مختلف برای نشان دادن دفتر سنجش لندن استفاده شده است. علامت ادینبورگ یک قلعه سه برجکی است (که از سال 1759 تا 1975 یک خار به آن اضافه شد، زمانی که یک شیر شایع جایگزین خار شد). علامت شفیلد تا سال 1974 یک تاج بود تا زمانی که یک گل رز جایگزین آن شد، در حالی که نماد نقره ساخته شده در بیرمنگام یک لنگر است.

نقره دوبلین با چنگ تاجدار زده می شود که در سال 1731 یک مجسمه نشسته از هیبرنیا به آن اضافه شد.

مراکز علامت گذاری منطقه ای

کلکسیونرها اغلب برای نقره ای که در سایر مراکز منطقه ای که از آن زمان بسته شده اند، قیمتی قائل می شوند. برخی از آنها در اوایل دوره استوارت (دفتر سنجش نورویچ که توسط یک شیر تاجدار و یک گل رزت تاجدار شناسایی شد در سال 1701 بسته شد) متوقف شدند، در حالی که برخی دیگر مانند چستر (سه دانه گندم و یک شمشیر) و گلاسکو (یک درخت). پرنده، زنگ و ماهی) هنوز در دوران پس از جنگ فعال بودند.

نقره‌ای که با نیمی از سر پلنگ و نیمی از سر پلنگ یورک (بسته شده در سال 1856) و تاج‌دار X یا قلعه سه برجکی اکستر (بسته شده در 1883) به‌دلیل کمیاب بودن و حس مکان آن قابل جمع‌آوری است.

در زیر لیستی از علائم اعمال شده توسط دفاتر سنجش استانی که اکنون فعالیت خود را متوقف کرده اند آورده شده است:

چستر - در سال 1962 بسته شد

مارک: سه قرقره گندم و یک شمشیر

اکستر - در سال 1883 بسته شد

علائم: X تاجدار یا قلعه سه برجکی

گلاسکو - در سال 1964 بسته شد

علامت: درخت، پرنده، زنگ و ماهی ترکیب شده است

نیوکاسل آپون تاین - در سال 1884 بسته شد

مارک: سه برجک جدا از هم

نوریچ - تا سال 1701 بسته شد

مارک: یک شیر تاجدار و یک گل سرخ تاجدار

یورک - در سال 1856 بسته شد

مارک: نیمی از سر پلنگ، نیمی از فلور د لیس و بعداً پنج شیر بر روی یک صلیب عبور می کنند

نقره استانی اسکاتلند و ایرلند

به دلایل بسیاری، نقره‌سازان شهری در ایرلند و اسکاتلند به ندرت بشقاب خود را برای ارزیابی به ادینبورگ، گلاسکو یا دوبلین می‌فرستادند. در اینجا، اغلب به دلایل امنیتی و اقتصادی، عاقلانه بود که خارج از حوزه قضایی خانه‌های سنجش شهری دوبلین و ادینبورگ فعالیت کنند.

در عوض، آنها نقره را با علامت سازنده، نشان شهر یا ترکیبی از این و سایر علائم مهر کردند.

نادری حکم می‌کند که نقره استانی اسکاتلند/ایرلندی بسیار قابل جمع‌آوری است، به وضوح در ظروف تخت و ظروف توخالی تولید شده در استان‌های ایرلند و اسکاتلند.

در ایرلند، نقره‌سازان در کورک، لیمریک و فراتر از آن به سادگی نقره خود را با کلمه "استرلینگ" و حروف اول سازنده علامت گذاری کردند. در قرن 18 و 19 اسکاتلند بیش از 30 مرکز مختلف نقره‌سازی از آبردین تا ویک فعال بودند که هر «چکش‌کار» از علامت خاص خود استفاده می‌کرد.

انتشارات تخصصی برای یافتن و درک معنای گسترش عظیم علائم و نمادهای مختلف مورد استفاده در نقره استان اسکاتلند ضروری هستند.

تاریخ نامه ها

اگرچه دیگر اجباری نیست، اما علائم مشخص بریتانیا معمولاً شامل یک نامه برای نشان دادن سال ارزیابی یک قطعه نقره است. به طور کلی حروف هر سال تغییر می‌کرد تا زمانی که یک الفبای کامل استفاده شود و سپس چرخه با تغییر در سبک حروف یا سپر اطراف آن دوباره شروع می‌شد. به دلایل مختلف این عمل همیشه رعایت نمی شد و ناهنجاری های ناشی از آن را می توان در جداول علائم مشاهده کرد.

با این حال، سیستم حروف تاریخ اجازه می دهد تا تاریخ گذاری بشقاب عتیقه با دقت بیشتری نسبت به سایر عتیقه ها انجام شود.

لازم به ذکر است که در حالی که تاریخ نامه معمولاً به عنوان یک سال در نظر گرفته می شد، تا سال 1975 بود که تمام حروف تاریخ در 1 ژانویه تغییر کردند. حروف در واقع در طول دو سال مورد استفاده قرار گرفتند. بر این اساس، به طور فزاینده ای دیده می شود که نقره فهرست بندی شده با محدوده تاریخ دو ساله را به طور فزاینده ای متداول می کند.

از سال 1999 درج تاریخ نامه اجباری نبوده است.

نشان سازندگان

شرکت یا شخصی که مسئول ارسال یک مقاله نقره ای برای علامت گذاری است، علامت منحصر به فرد خود را دارد که باید در دفتر سنجش ثبت شود - فرآیندی که از قرن چهاردهم اجباری بوده است.

نشریات تخصصی به توضیح نشان‌های سازنده یا حامیان مختلف کمک می‌کنند، با کتاب طلاسازان انگلیسی سر چارلز جکسون و نشان‌های آنها ، که برای اولین بار در سال 1905 منتشر شد و در سال 1989 بازنگری شد، هنوز معتبرترین اثر در این زمینه است.

گنجاندن مهرهای اولیه در کنار علائم مشخصه به این معنی است که اکثر سازندگان نیز قابل شناسایی هستند.

اغلب سازندگان به طور خاص مورد تجلیل قرار می گیرند و برخی از مجموعه داران انتخاب می کنند تا آثار تنها یک کارگاه یا خرده فروش مانند پل استور، هستر بیتمن، چارلز اشبی یا لیبرتی و شرکت را جمع آوری کنند.

نقره استاندارد بریتانیا

از لحاظ تاریخی، علامت استاندارد نقره استرلینگ (خلوص 0.925) در بریتانیا یک شیر پاسانت بوده است و این در اکثر قطعات یافت می شود. با این حال، در سال 1696، افزایش نگرانی ها در مورد میزان ذوب سکه و استفاده برای ساخت اقلام نقره ای به این معنی بود که ظرافت مورد نیاز به استاندارد بالاتر بریتانیا (.958 خلوص) افزایش یافت.

این اندازه گیری تا سال 1720 ادامه یافت و تمام نقره ای که بین آن دو تاریخ مشخص شده بود، یک سر شیر و نقش بریتانیایی به جای شیر رهگذر داشت.

علائم بریتانیا هنوز در قطعات ویژه ساخته شده با استانداردهای بالاتر یافت می شود.

علائم وظیفه

بسیاری از اقلام نقره گرجستان و ویکتوریا دارای سر حاکم هستند - یک علامت "وظیفه" که نشان دهنده مالیات بر فلزات گرانبها است که بین سالهای 1784 و 1890 جمع آوری شده است. عوارض مالیات غیر مستقیم بر روی اقلام طلا و نقره توسط دفاتر سنجش جمع آوری شد و این علامت به ثبت رسید. نشان می دهد که پرداخت شده است. دو نمونه در زیر نشان داده شده است.

نشان های یادبود

تمبرهای یادبود ویژه ای به علامت های نقره ای معمولی برای نشان دادن رویدادهای خاص اضافه شده است. علاوه بر چهار نمونه نشان داده شده در زیر، سر الیزابت دوم رو به راست برای نشان دادن جوبلی طلایی او در سال 2002 و مجموعه دیگری از الماس از ژوئیه 2011 تا 1 اکتبر 2012 برای نشان دادن جوبیل الماس استفاده شد.

مارک های اروپایی

از سال 1972، انگلستان یکی از امضاکنندگان کنوانسیون بین‌المللی علائم مشخصه است. نقره ای که در کشورهای کنوانسیون علامت گذاری شده است دارای نشان سازنده، علامت کنترل مشترک، علامت خلوص و نشان کشور است. نه نمونه از علائم کشور در اینجا نشان داده شده است.

 مهرهای  بریتانیایی در خارج از کشور

عمل علامت گذاری در خارج از کشور در بریتانیا در سال 2014 با دفاتر سنجش بریتانیا که دفاتر فرعی برون مرزی راه اندازی کردند تأسیس شد. به عنوان مثال، دفتر سنجش بیرمنگام در سال 2016 مهر زنی جواهرات را در هند آغاز کرد.

با این حال، در سال 2018، شورای علامت گذاری بریتانیا تصمیم گرفت که علائم مشخص شده در خارج از ساحل توسط دفاتر سنجش بریتانیا باید با موارد اعمال شده در بریتانیا متفاوت باشد. پس از این حرکت، بحث هایی در مورد اینکه علامت فراساحلی چه شکلی باید داشته باشد، صورت گرفت.

یک علامت متمایز برای مقالاتی که در خارج از بریتانیا مشخص شده اند توسط دفتر سنجش بیرمنگام به طور رسمی در آوریل 2019 راه اندازی شد.