نگاهی دقیق تر به ساعت های جیبی عتیقه

ساعت‌های جیبی عتیقه مدت‌هاست که هم به‌عنوان ساعت‌های کاربردی و هم به‌عنوان نمادی از موقعیت مورد توجه قرار می‌گرفتند و منشأ آن‌ها به قرن شانزدهم بازمی‌گردد. این دستگاه‌های اولیه که در ابتدا به‌عنوان آویز استفاده می‌شدند حجیم و به شکل تخم‌مرغ بودند و اغلب برای محافظت از صفحه با کباب‌پز تزئین می‌شدند. تکامل ساعت‌های جیبی در دهه 1670 زمانی که چارلز دوم انگلستان حمل آن‌ها در جیب‌های جلیقه را رایج کرد، چرخش قابل توجهی پیدا کرد که منجر به طراحی ساده‌تر و مسطح‌تر شد. پیشرفت‌های فناوری، مانند معرفی اهرم‌های فرار در قرن هجدهم، دقت آن‌ها را بهبود بخشید و عقربه دقیقه را اضافه کرد، در حالی که تکنیک‌های تولید انبوه قرن نوزدهم، آنها را برای مخاطبان وسیع‌تری در دسترس قرار داد. ساعت‌های جیبی عتیقه انواع مختلفی دارند، از جمله ساعت‌های روباز، شکارچی و دوشارچی که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصربه‌فرد و اهمیت تاریخی هستند. علاوه بر این، مکانیسم‌های موجود در این ساعت‌ها، از اولین حرکات بادی کلیدی تا سیستم‌های پیشرفته‌تر، نشان‌دهنده نبوغ و مهارت دوران آن‌ها است. این مقاله به تاریخچه غنی و جزئیات پیچیده ساعت‌های جیبی عتیقه می‌پردازد و نگاهی جامع به توسعه، انواع و پیشرفت‌های تکنولوژیکی آن‌ها ارائه می‌کند.

ساعت های جیبی بخش مهمی از تمدن معاصر و تحولات در دنیای ساعت بوده است.
از قرن شانزدهم، آنها در واقع بخشی جدایی ناپذیر از سبک مردانه بوده اند. این ساعت‌های گرد و کوچک نمایانگر ساعت‌های قابل حمل بودند و تا زمانی که تولید انبوه آن آسان شد، نشانه‌ای از وضعیت بودند. مردی که یک ساعت جیبی c1560s در دست دارد

سالهای اولیه

در اواخر دهه 1400 و اوایل دهه 1500، مهندسی مکانیک در واقع به نقطه ای رسیده بود که ممکن بود ابزارهای فنری آسان، فنرهای اصلی ساخته شوند.

پیتر هنلاین، توسعه‌دهنده آلمانی، توانست ساعتی بسازد که برای تقویت حرکت نیازی به سقوط وزنه نداشته باشد. این ساعت های جیبی اولیه در حقیقت به عنوان آویز روی یک زنجیر استفاده می شد. آنها تخم مرغی شکل و حجیم بودند زیرا جلوی کیس برای محافظت از صفحه ها قبل از قرار دادن کریستال ها گرد بود. این روکش‌ها در برخی موارد حتی با کباب‌پزی تزئین می‌شدند تا بدون باز کردن قاب، زمان را بررسی کنید. معرفی پیچ‌ها در دهه 1550 امکان تغییر شکل تخت مدرن را که ما می‌دانیم ساعت‌های جیبی دارند، فراهم کرد. این اجازه می دهد تا یک پوشش برنجی متصل شود و صفحه را از آسیب های بیرونی محافظت کند. ساعت‌های جیبی اولیه به دلیل جابه‌جایی بین ساعت و ساعت، فقط یک عقربه ساعت داشتند.


که چارلز دوم از انگلستان،

چارلز دوم تولید کننده ساعت جیبی در جیب برای مردان بود، در حالی که زنان همچنان از آن بر روی زنجیر دور گردن استفاده می کردند.

چارلز دوم در سال 1675 جلیقه هایی را معرفی کرد که برای همیشه شکل این ساعت های اولیه و نحوه پوشیدن آنها را تغییر داد. در این مرحله نیز شیشه ای برای پوشاندن و ایمن سازی صفحه ساعت معرفی شده بود. شکل توسعه یافته و صاف شد تا در یک جیب جلیقه قرار گیرد. تمام لبه های تیز برای جلوگیری از برش پارچه و گم شدن ساعت از بین رفته است. در این زمان، ساعت‌ها هنوز با چرخاندن کلید پیچ ​​می‌خوردند. حرکات خود پیچشی مدتها بعد آمد. تا اواخر دهه 1700، ساعت‌ها از اقلام گران‌قیمتی بودند که برای نخبگان برنامه‌ریزی شده بودند.

پیشرفت‌ها در فناوری

این ساعت‌های جیبی اولیه زمان را دقیقاً حفظ نمی‌کردند، آنها معمولاً چندین ساعت را در طول یک روز از دست می‌دادند.

پیشرفت حیاتی فرار اهرمی دقت را تغییر داد و به ساعت‌ها اجازه داد در طول یک روز فقط یک یا دو دقیقه از دست بدهند. این فرار همچنین اجازه می دهد تا عقربه دقیقه شمار در ساعت های جیبی ارائه شود. در دهه 1820، اهرم ها در مکانیک ساعت و ساعت اولیه بودند. قطعات استاندارد شده در اواخر دهه 1850 ارائه شد که به آن اجازه می داد ساعت ها استاندارد شده و در دسترس همه باشند. این ساعت ها ماندگاری طولانی و دقیق داشتند اما در عین حال مقرون به صرفه بودند. شرکت آمریکایی Waltham Watch می تواند بیش از 50 هزار ساعت معتبر تولید کند و تلاش های تولیدی خود را آغاز کند.


انواع ساعت های جیبی

ساعت های باز
این ساعت ها فاقد پوشش فلزی برای محافظت از کریستال هستند. ساقه سیم پیچ در ساعت 12 با شماره گیری فرعی که در ساعت 6 پیدا شد کشف می شود. برای بررسی سریع و سریع زمان، به ساعت‌های روباز برای خدمات راه‌آهن نیاز بود.

ساعت‌های شکارچی
این نوع ساعت دارای روکش فلزی فنری است که برای محافظت از صفحه و کریستال بسته می‌شود. انواع آنتیک شامل لولا در ساعت 9 و تاج در ساعت 3 است. تغییرات مدرن تبدیل شده و شامل لولا در ساعت 6 و تاج در ساعت 12 است. این کیس ها قابلیت حک شدن را نیز داشتند و می توانید کانسپت های مختلف تولید شده را پیدا کنید.

ساعت‌های Double-Hunter
واقعاً شبیه به Hunter-Case هستند، این ساعت‌ها دارای یک قاب پشتی لولایی نیز بودند که باز می‌شد تا حرکات مکانیکی دیده شود. این ساعت ها در ساعت 6 لولای خود را دارند تا هر دو طرف آن باز شود و ساعت بتواند به سرعت به تنهایی بایستد.


انواع حرکات ساعت جیبی

باد مخفی

اولین ساعت‌های جیبی از قرن شانزدهم تا اواسط قرن نوزدهم، همگی دارای حرکات باد حیاتی بودند.

این ساعت های جیبی نیاز به یک راز برای باد کردن و تنظیم زمان داشتند. به طور کلی، کیس را از بین می برد و کلید را در یک تنظیم خاص قرار می دهد که به مکانیسم سیم پیچی متصل می شود. دقیقاً از همان راز زمانی استفاده می شد که زمان لازم بود تعیین شود.


یکی کلید را در مکانیزم تنظیم قرار می دهد که برای چرخاندن عقربه ها به چرخ دقیقه وصل می شود. برخی از ساعت‌ها دارای سیستم تنظیم در پشت نیستند. این نوع به حذف کریستال و قاب نیاز داشت. Stem Wind

بسیار شبیه به ساعت‌های مچی امروزی، نسخه‌های بعدی ساعت‌های جیبی دارای بادهای پایه بودند. این توسط آدرین فیلیپ در اواسط دهه 1840 توسعه یافت و توسط Patek Philippe در دهه 1850 تبلیغ شد. در برخی از ساعت ها، زمان ممکن است به همین ترتیب با استفاده از ساقه تنظیم شود. یکی دیگر از روش های رایج برای تنظیم زمان، استفاده از مجموعه اهرمی بود. این تغییر اهرم را بیرون می کشد و به تاج اجازه می دهد برای تنظیم زمان بچرخد. پس از اتمام، اهرم به عقب رانده می شود و کریستال و قاب بسته می شود. زمان تنظیم اهرمی، تغییرات زمانی غیرمنتظره را غیرممکن کرد.


مدرن

در استانداردسازی زمان بر اساس مناطق زمانی و نیاز به اندازه گیری دقیق زمان در اوایل قرن بیستم مهم بود.

غرق شدن قطار معروف اوهایو در سال 1891 به دلیل دو مهندس قطار با ساعت‌های 4 دقیقه‌ای ناهماهنگ اتفاق افتاد. جنگ جهانی اول باعث کاهش سبک و استفاده از ساعت های جیبی شد.

سربازان باید دستان خود را به صورت رایگان در اختیار داشته باشند، بنابراین طراحان برای تحمل مچ دست، بند را به ساعت جیبی وصل کردند. از آنجایی که بسیاری از مردان از این سبک‌های جدید ساعت‌ها استفاده می‌کردند که به ساعت‌های سنگر نیز معروف هستند، محبوب شدند و دنیای ساعت را تغییر دادند. مردان در دهه 1920 نیز معمولاً از لباس های سه تکه استفاده می کردند که هنوز به مردان امکان می داد ساعت جیبی را در جیب جلیقه نگه دارند. دهه‌های 1970 و 1980 نیز باعث ظهور دوباره ساعت‌های سه تکه و تعداد کمی ساعت‌های جیبی شد. حتی امروزه نیز افرادی هستند که از ساعت های جیبی استفاده می کنند. حرکت استیمپانک از هنرها و سبک های عصر ویکتوریایی استقبال می کند که از ساعت های جیبی تشکیل شده است. امروزه برخی از آقایان شیک پوش از لباس های سه تکه مد روز استفاده می کنند و به ساعت های جیبی مجهز می شوند.

4.7/5 - (10 رای)