Zabytkowe zegarki kieszonkowe kolejowe reprezentują fascynujący rozdział w historii amerykańskiego zegarmistrzostwa, ucieleśniający zarówno innowacje technologiczne, jak i znaczenie historyczne. Te zegarki powstały z konieczności, ponieważ kolej wymagała niezrównanej dokładności i niezawodności, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność operacji kolejowych. Amerykańscy zegarmistrzowie podjęli wyzwanie, tworząc zegarki, które były nie tylko precyzyjne, ale także wystarczająco trwałe, aby wytrzymać trudy ciągłego użytkowania w zmiennych warunkach. Na początku XX wieku zegarki te „osiągnęły niezwykłe standardy, tracąc nie więcej niż 30 sekund „tygodniowo” i zachowując dokładność niezależnie od położenia i temperatury. W miarę ewolucji standardów kolejowych między 1890 a 1910 rokiem wymagania dotyczące tych zegarków stały się bardziej rygorystyczne, co doprowadziło do produkcji zegarków w rozmiarze 18, a później 16, które spełniały te wymagające kryteria. W latach trzydziestych XX wieku do użytku dopuszczono jedynie zegarki w rozmiarze 16 z co najmniej 19 klejnotami, mechanizmami dźwigniowymi, „otwartymi tarczami” i możliwością regulacji w pięciu pozycjach, temperaturze i izochronizmie. Pomimo tych rygorystycznych standardów nie wszystkie zegarki zbudowane, aby je spełnić, były akceptowane przez każdą linię kolejową, ponieważ poszczególne linie kolejowe często miały własne listy zatwierdzonych zegarków. Doprowadziło to do intrygującej sytuacji, w której zegarek można uznać za „klasę” kolejową, ale niekoniecznie „zatwierdzony” dla kolei, co dodaje kolejną warstwę złożoności i budzi zainteresowanie zarówno kolekcjonerów, jak i historyków.
Wielu kolekcjonerów uważa, że amerykańskie zegarmistrzostwo osiągnęło swój szczyt wraz z wynalezieniem zegarka kolejowego. Próbując sprostać rygorystycznym i rygorystycznym wymaganiom kolei, gdzie nieprawidłowy czas mógł i okazał się katastrofalny, amerykańscy zegarmistrzowie zostali poproszeni o wyprodukowanie zegarka, który byłby niewiarygodnie niezawodny i niewiarygodnie dokładny – a co więcej – znacznie bardziej niż jakikolwiek wcześniej produkowany zegarek. I sprostali wyzwaniu! Po latach rozwoju na przełomie XIX i XX wieku amerykańskie fabryki zegarków produkowały zegarki kieszonkowe o niezrównanej jakości. Zegarki, które traciły nie więcej niż 30 sekund tygodniowo. Zegarki, które zostały specjalnie dostosowane, aby odmierzać dokładny czas niezależnie od pozycji, w której były trzymane, zarówno przy zimnej, jak i gorącej pogodzie. Zegarki, w których wszystkie główne koła były wysadzane klejnotami, aby zapobiec zużyciu w wyniku długich godzin, dni, lat i dziesięcioleci ciągłego użytkowania.
Głównym wymogiem stawianym wachcie kolejowej była oczywiście dokładność. W ciągu dwudziestu lat, od 1890 do 1910, standardy dotyczące zegarków na różnych kolejach ewoluowały, „wymagając bardziej rygorystycznego przestrzegania zasad bezpieczeństwa i dobrego pomiaru czasu”. Chociaż pozostały drobne różnice lokalne, standardy te „w końcu” zostały wystarczająco dobrze ugruntowane i zaakceptowane, aby firmy produkujące zegarki mogły budować oba rozwiązania po rozsądnych kosztach Zegarki w rozmiarze 18, a później 16, które byłyby akceptowane na każdej kolei. „Standardy ewoluowały i do lat trzydziestych XX wieku zatwierdzono jedynie zegarki w rozmiarze 16, a zegarki te musiały także mieć co najmniej 19 kamieni, być wyposażone w dźwignię, otwartą tarczę i być dostosowane do pięciu pozycji, temperatury i izochronizmu. Jednakże niektóre linie kolejowe w dalszym ciągu przyjmowały zegarki, które były obecnie w użyciu i które wcześniej były zatwierdzone zgodnie z wcześniejszymi normami.
Pamiętaj, że to, że na tarczy zegarka lub na kopercie znajduje się zdjęcie lokomotywy, nie oznacza, że jest to zegarek „kolejowy”. To samo dotyczy zegarków oznaczonych jako „kolejowe specjalne” lub tym podobnymi. Prawdziwy zegarek kolejowy MUSI spełniać specyfikacje określone dla zegarków kolejowych, a prawdziwy zegarek dopuszczony do użytku kolejowego MUSI być albo umieszczony na liście jednej lub większej liczby linii kolejowych jako dopuszczony do użytku na kolei, albo specjalnie zaakceptowany przez inspektora kolei. Do najczęściej spotykanych i zatwierdzonych zegarków kolejowych należą Hamilton „992”, Illinois „Bunn Special” i Waltham „Vanguard”, choć jest ich znacznie więcej. Jeśli jednak rozważasz zapłacenie dużej kwoty za zegarek „kolejowy”, po prostu upewnij się, że dostajesz to, za co płacisz.