Hoewel zilver lang niet zo waardevol is als goud, is het toch leuk om te weten of je horloge in een zilveren kast zit of alleen in een zilverkleurige kast. Horlogekasten die in Europa werden gemaakt, werden vaak gestempeld met keurmerken om te garanderen dat ze van zilver waren, maar in de VS was dit niet het geval. En tot overmaat van ramp waren er niet alleen een aantal soorten zilver, sommige bedrijven verzonnen feitelijk misleidende namen voor hun niet-zilveren koffers. Nogmaals, de enige manier om er absoluut zeker van te zijn, is door uw horloge naar een bekwame en gerenommeerde juwelier te brengen en het te laten testen, maar veel horlogekasten zijn zo gemarkeerd dat u er meestal wel achter kunt komen als u weet waar u op moet letten. Hier zijn enkele aanwijzingen:
Als er een decimaal getal op de kast staat, zoals '0,800', '0,925' of '0,935', is het waarschijnlijk zilver. Deze cijfers vertegenwoordigen de zuiverheid van het zilver, waarbij “1” puur zilver is.
Als op de kast de aanduiding ‘Sterling’ staat, betekent dit dat het zilver van hoge kwaliteit is [minstens 0,925 puur].
‘Fijn zilver’ verwijst meestal naar 0,995 puur zilver.
Als op de kast de markering “Coin Silver” staat, is het nog steeds echt zilver, maar van een mindere kwaliteit dan sterling. In Europa betekende ‘muntzilver’ gewoonlijk 0,800 puur, terwijl het in de VS doorgaans 0,900 puur betekende.
Hier volgen handelsnamen voor zilverkleurige legeringen die eigenlijk geen zilver bevatten: ‘Silveroid’, ‘Silverine’, ‘Silveride’, ‘Nickel Silver’ en ‘Oresilver’ [deze laatste twee zijn bijzonder stiekem, omdat ze klinken alsof ze zijn een soort zilverlegering of gewoon zilver van lage kwaliteit]. Pas ook op voor hoesjes met de aanduiding 'Alaskan Silver', 'Duits zilver', enz.